Beknopte spelregels

De spelregels van Whist liggen niet echt vast zoals bij denksporten. Ze wijken nogal veel af van streek tot streek en worden vaak ook aangepast door plaatselijke groepjes.
Daarom is het zeer moeilijk om algemeen geldende regels weer te geven. Ik beperk mij dan ook tot de algemene principes.

De bedoeling is om zoveel mogelijk slagen te maken.

De gever laat de kaarten couperen door zijn rechterbuur en hij deelt de kaarten uit, beginnend bij zijn linkerbuur (tweemaal 4 en eenmaal 5 kaarten aan iedere speler, tot het pakje op is, zodat iedereen 13 kaarten krijgt.

Voordat de gever zijn 13e kaart mag omdraaien, om daarmee de troef te bepalen, moet iedere speler bekend maken dat hij geen 3 of 4 Azen heeft, door te zeggen: 'Pas Troel'.

Wanneer een speler 3 Azen heeft, maakt hij dit bekend door te zeggen: "Troel", de speler die de vierde Aas heeft, moet zich dan (meestal) bekendmaken en de troefkleur bepalen, geheel naar eigen keus. Deze beide spelers worden dan partners en moeten tenminste acht of negen slagen maken.

Normaal kan geen enkele andere melding de Troel doen vervallen.

Als iedereen de Troel gepast heeft, moet de gever zijn laatste kaart omdraaien. Hij legt deze duidelijk zichtbaar voor zich op tafel om haar eerst bij zijn spel te voegen, nadat de eerste slag is gemaakt.

Tijdens het spel moet elke speler de gevraagde kleur bekennen zonder evenwel verplicht te zijn om te nemen, over te nemen of te troeven. Een speler die niet kan bekennen of troeven, mag een willekeurige kaart bijspelen. Het is evenwel verboden niet te bekennen als men de gevraagde kleur heeft.

Als de gever de troef heeft bekend gemaakt, mag de eerste speler aan zijn linkerkant het spel openen door een bod te doen. Het hoogste bod moet gespeeld worden. Volgende mogelijkheden staan ter beschikking:

• Ik vraag!
  hiermee bevestigt men minstens 5 slagen te kunnen maken en vraagt men naar een partner om samen 8 slagen te kunnen maken.
• Ik ga mee!
  zegt dan de speler die denkt de extra 3 slagen te kunnen maken.
  Indien niemand kan of wil meegaan, mag de vrager alleen gaan maar dan moet hij minstens 6 slagen maken.
• Abondance
  de speler die minstens 9 slagen kan maken, met een zelf gekozen troefkleur, zegt 'Abondance'.
  Iemand die echter méér slagen kan maken gaat voor, alsook iemand die 9 slagen in de eerst aangekondigde troef kan maken.
• Misère
  Hierbij mag men geen enkele slag maken.
  Naar overeenkomst vóór het spel begint kan men 'Kleine misère' (= max 1 slag) maken, of 'Open misère' (= met de kaarten open op tafel).
  'Misère' gaat vóór abondance en voor 'Solo', maar niet voor 'Solo Slem'
• Solo
  13 slagen maken met een zelf te kiezen troefkleur.
• Solo Slem
  13 slagen in de troefkleur die bij het begin van het spel door de gever is bekend gemaakt.
  De roeper speelt voor en moet dus 13 slagen in troef maken.